Jumaat, 6 Januari 2012

Sehelai daun setitis embun ~SHASHA~



Walau ditimpa hujan batu
Namun semangatku tetap menantimu
Kusedar garis lintang tajam dan menyakitkan
Untuk aku jejaki langkahmu

Sejak kau tinggalkan diriku
Aku bagai daun tanpa titis embun
Segala kelayuan tanpa kasih dan sayang
Segalanya kerianganku telah pun kau bawa jauh
Bersama jejak langkah yang menghilang

( korus )
Aku rindu limpahan kasih sayangmu
Aku jemu meniti hari tanpa mu
Ku menunggu kasih dengan doa tiada hentinya
Ku menaruh harapan setinggi langit
Suatu masa kau kembali menerangi
Penuh debar penuh sabar menanti saatnya

Sejak kau tinggalkan diriku
Aku bagai daun tanpa titis embun
Segalanya kerianganku telah kau bawa jauh
Yang tertinggal kesan nun dalam
Di lubuk resah terpendam
Seribu kehampaan yang tiada penghujungnya...
Setitik... kasihmu...

Tiada ulasan: